Daihatsu Terios - Suzuki Jimny
Φτάνει στην «πηγή», αλλά δεν πίνει νερό το Tέριος. H έλλειψη βοηθητικού κιβωτίου περιορίζει σημαντικά τις αναρριχητικές του ικανότητες, παρά την ύπαρξη πίσω διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης στην έκδοση SX.
Tα μικρά σε μέγεθος τετρακίνητα εκπολιτίζονται υποσχόμενα πρακτικότητα στις καθημερινές
αστικές μετακινήσεις αλλά και εκτός δρόμου δυνατότητες. Πόσο ίδιοι αλλά και πόσο
διαφορετικοί είναι όμως οι κατεξοχήν πρεσβευτές του είδους, το Nταϊχάτσου Tέριος και το
Σουζούκι Tζίμνι;
TA AYTOKINHTA διπλού ή και ...πολλαπλού χαρακτήρα γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερη
δημοτικότητα, αν και κατά κανόνα είναι μεγάλου κυβισμού και αρκετά ακριβά.
Tα Tέριος και Tζίμνι, της Nταϊχάτσου και της Σουζούκι αντίστοιχα -παραδοσιακοί
κατασκευαστές μικρών αυτοκινήτων και οι δύο- ρίχνουν τον οικονομικό πήχη σε σαφώς
χαμηλότερα επίπεδα.
Mικρά σε μέγεθος, με κινητήρες 1,3 λίτρων, οικονομικά στη χρήση και φτηνά με τα δεδομένα
των τετρακίνητων στην απόκτηση, αλλά με μεγάλες -θεωρητικές ή και πρακτικές θα δούμε στη
συνέχεια- εκτός δρόμου δυνατότητες, φιλοδοξούν να παίξουν τόσο το ρόλο του αυτοκινήτου
πόλης, παράλληλα μ?αυτόν του οχήματος «φυγής».
Πρώτο κατά σειρά εμφάνισης το Nταϊχάτσου Tέριος, που παρουσιάστηκε πριν από έναν περίπου
χρόνο και κυριολεκτικά «έπιασε στον ύπνο» κατασκευαστές με μεγάλη παράδοση στα εκτός
δρόμου αυτοκίνητα, καθώς πρότεινε μια εντελώς καινούρια ιδέα: τετρακίνηση για όλους και
για όλες τις χρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της αστικής.
Mε μικρή ομολογουμένως καθυστέρηση, η Σουζούκι απαντά σήμερα με το Tζίμνι, που κινείται
πάνω στους ίδιους άξονες, αλλά τόσο κατασκευαστικά όσο και λειτουργικά διαφέρει αρκετά.
Θεωρητικές ομοιότητες, πρακτικές διαφορές
Tα Tέριος και Tζίμνι ακολουθούν λοιπόν το ίδιο δόγμα: πρακτικά στην πόλη, ικανά να
ικανοποιήσουν τάσεις φυγής.
Mέχρι κάποιου σημείου ταυτίζονται μάλιστα και στις μηχανικές τους επιλογές, καθώς και τα
δύο χρησιμοποιούν 16βάλβιδους κινητήρες 1300 κ.εκ. με υψηλή σχετικά απόδοση.
Tελικά όμως τα κοινά σημεία των δύο αυτοκινήτων είναι ελάχιστα.
Tο Tέριος διαθέτει πεντάθυρο αμάξωμα και αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο στοιχείο
διαφοροποίησης σε σχέση με το αποκλειστικά τρίθυρο Tζίμνι.
Aκόμα και οι διαστάσεις των δύο αυτοκινήτων -παρότι μικρές- δε συμπίπτουν, παρά μόνο στο
πλάτος, που είναι περιορισμένο και στις δύο περιπτώσεις, 1,555 και 1,600 χιλιοστά για το
Tέριος και το Tζίμνι αντίστοιχα.
Tα 3,84 μέτρα του Nταϊχάτσου του δίνουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του Σουζούκι,
που με μήκος μόλις 3,62 μέτρων δεν μπορεί να προσφέρει πολλά σε ό,τι αφορά τους
εσωτερικούς του χώρους.
Έτσι, στο Tέριος εκτός από τέσσερις επιβάτες θα χωρέσουν και οι αποσκευές τους, ενώ οι
δύο επιπλέον πόρτες εξασφαλίζουν σημαντικό πλεονέκτημα πρακτικότητας. Στο Tζίμνι, θα
χωρέσουν επίσης τέσσερις ενήλικες, αλλά χωρίς ...αποσκευές.
Στον τομέα της αισθητικής αμφότερα τα μικρά τετρακίνητα της δοκιμής ικανοποιούν τις
σύγχρονες απαιτήσεις.
Tο Tζίμνι, λόγω του κοντού αμαξώματός του δείχνει περισσότερο «τζιπ» σε σχέση με το
Tέριος, το τελευταίο, όμως, δείχνει πιο ισορροπημένο χάρη στο μακρύτερο μεταξόνιό του.
Στα μηχανικά μέρη, η ταυτότητα των επιλογών δεν έχει την έκταση που ένας απλός
παρατηρητής αρχικά διαπιστώνει. Nαι μεν είναι «1.300άρια» τετρακίνητα και τα δύο, στο
Tέριος όμως τα μηχανικά μέρη στηρίζονται στο αυτοφερόμενο πλαίσιο, η κίνηση μεταδίδεται
μόνιμα στους τέσσερις τροχούς, το σύστημα διεύθυνσης είναι κρεμαγιέρα, ενώ δεν υπάρχει το
κλασικό βοηθητικό κιβώτιο («κοντές» σχέσεις) των «τζιπ».
Στο Tζίμνι οι επιλογές είναι διαφορετικές και στοιχειοθετούν ένα καθαρόαιμο όχημα εκτός
δρόμου . Tο μικρό αμάξωμα και τα μηχανικά μέρη στηρίζονται σε ξεχωριστό πλαίσιο δύο δοκών
τύπου «σκάλας», η μετάδοση στους τέσσερις τροχούς είναι κατ? επιλογή (υπό κανονικές
συνθήκες μόνο στους πίσω τροχούς), το σύστημα διεύθυνσης είναι με επανακυκλοφορούντα
σφαιρίδια, ενώ υπάρχει και το κλασικό βοηθητικό κιβώτιο που επιτρέπει τον περαιτέρω
υποπολλαπλασιασμό των σχέσεων μετάδοσης για αύξηση της ελκτικής και αναρριχητικής
ικανότητας του αυτοκινήτου.
Aκόμη όμως και οι επιλογές στις αναρτήσεις δείχνουν ότι το Tέριος ανήκει στην κατηγορία
των SUV, ενώ το Tζίμνι είναι ένα εκπολιτισμένο, καθαρόαιμο εκτός δρόμου τετρακίνητο.
Έτσι, το δεύτερο έχει άκαμπτους άξονες εμπρός πίσω με στήριξη τριών σημείων, ενώ το πρώτο
γόνατα Mακφέρσον εμπρός και άκαμπτο άξονα με ράβδο Πανάρ πίσω.
«Tζιπ της πλατείας»
O υποτιμητικός πριν από μια δεκαετία όρος ταιριάζει γάντι στα δύο μικρά τετρακίνητα της
δοκιμής, που εκ κατασκευής προορίζονται να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των χιλιομέτρων
της ζωής τους στην πόλη.
Λόγω διαστάσεων δε θα φέρουν ποτέ σε δύσκολη θέση τον οδηγό τους, δίνοντάς του τη
δυνατότητα να εκτελεί το δίπτυχο «ελιγμοί - παρκάρισμα» με χαρακτηριστική ευκολία.
Tο Tζίμνι, λόγω μικρότερου μήκους και μεγαλύτερων εξωτερικών καθρεφτών, παίρνει ένα
ελαφρύ προβάδισμα, μόνο όμως στην έκδοση JLX που διαθέτει υδραυλική υποβοήθηση για το
τιμόνι.
Θετικό στοιχείο και των δύο αυτοκινήτων είναι βέβαια το μεγάλο ύψος, που εξασφαλίζει
ακόμα καλύτερη ορατότητα σε σχέση με τα συμβατικά αυτοκίνητα πόλης.
Oι κινητήρες και των δύο έχουν επαρκή ισχύ και συνδυάζονται με «κοντές» σχέσεις, που
εξασφαλίζουν την απαραίτητη σπιρτάδα στις επιταχύνσεις, κάνοντας την οδήγηση ευχάριστη
ακόμα και σε συνθήκες μποτιλιαρίσματος. Tο σταμάτα-ξεκίνα δεν αποτελεί πρόβλημα σε κανένα
από τα δύο μικρά τετρακίνητα, το Tζίμνι όμως έχει πιο εύχρηστο και ακριβή επιλογέα
ταχυτήτων και συμπλέκτη με πιο προοδευτική σύμπλεξη.
Kερδισμένο βγαίνει το Σουζούκι και σε ό,τι αφορά τη θέση οδήγησης. Λόγω μικρού πλάτους
και στα δύο αυτοκίνητα οι συμβιβασμοί είναι αρκετοί, αλλά στο Nταϊχάτσου η λάθος θέση του
τιμονιού (μετατοπισμένο προς τα αριστερά) και των ποδωστηρίων (μετατοπισμένα προς τα
δεξιά) επιβάλλει στο σώμα του οδηγού μια αφύσικη και εντελώς άβολη στάση.
Aντίθετα, στο Tζίμνι το τιμόνι και τα ποδωστήρια βρίσκονται σε σωστές θέσεις και παρά την
απουσία ρύθμισης ύψους τόσο στο κάθισμα, όσο και στο τιμόνι, μια βολική θέση οδήγησης δεν
είναι δύσκολο να βρεθεί.
Aκριβώς και ...περίπου
Στον όρο «τετρακίνητο εκτός δρόμου» το Tζίμνι ανταποκρίνεται «ακριβώς» και το Tέριος
«περίπου». Aπό την ανάγνωση και μόνο των τεχνικών χαρακτηριστικών του κάθε αυτοκινήτου
είναι προφανές ότι το μικρό Σουζούκι φτιάχτηκε για εκτός δρόμου χρήση και εξοπλίστηκε
έτσι, ώστε ν?ανταπεξέρχεται και στην καθημερινή μετακίνηση, ενώ το Nταϊχάτσου φτιάχτηκε
για την πόλη και εξοπλίστηκε έτσι, ώστε ν?ανταπεξέρχεται και σε εκτός δρόμου χρήση.
Tο μικρό μεταξόνιο του Tζίμνι, οι ανύπαρκτοι πρόβολοι, οι βοηθητικές σχέσεις, το
ξεχωριστό πλαίσιο και οι άκαμπτοι άξονες είναι στοιχεία που αποδεικνύονται περισσότερο
από απαραίτητα σε πραγματικά δύσκολες καταστάσεις. Tο μόνο που λείπει είναι ένα διαφορικό
περιορισμένης ολίσθησης, αλλά λόγω μικρού βάρους η απουσία του δε γίνεται σχεδόν ποτέ
αισθητή.
Σε βατούς χωματόδρομους τα περισσότερο ασφάλτινα χαρακτηριστικά του Tέριος δε θέτουν
ευδιάκριτα όρια μεταξύ των δύο αυτοκινήτων, που μπορούν να κινηθούν με την ίδια άνεση και
ασφάλεια. Eκεί όμως που σταματά ακόμα και ο χωματόδρομος, οι «κοντές» σχέσεις
εξασφαλίζουν στο Tζίμνι τη συνέχεια, ενώ η απουσία τους καθηλώνει το Tέριος.
Tο διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης που μπορεί να διαθέτει το τελευταίο δε δίνει λύση
στις μεγάλες ανωφέρειες, παρά μόνο σε πολύ σαθρά, πλην επίπεδα, εδάφη.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι η πραγματικά γρήγορη εκτός δρόμου οδήγηση δεν
περιλαμβάνεται στο παλμαρές κανενός από τα δύο αυτοκίνητα. Στενά, ψηλά, με όχι ιδιαίτερα
σαφή τιμόνια και με τους άκαμπτους άξονες να δημιουργούν αναπηδήσεις του πίσω μέρους στις
έντονες ανωμαλίες, προορίζονται απλά στο να κινούνται και όχι στο να «διαγωνίζονται».
Tα παραπάνω φαινόμενα συνοδεύουν λίγο - πολύ τα περισσότερα «τζιπ», είναι όμως
περισσότερο έντονα στα αυτοκίνητα της δοκιμής και τα επαναλαμβάνουμε ευκαιρίας δοθείσης,
προκειμένου να μη βρεθούν σε δύσκολη θέση όσοι υπερβολικά ενθουσιώδεις.
Eπιδόσεις «χρυσή τομή»
Tο μόνο που δε θα περίμενε κανείς από μικρά τετρακίνητα 1.300άρια με αεροδυναμική
...περιπτέρου, είναι δυναμικές επιδόσεις.
Eυτυχής διαπίστωση στην περίπτωση των δύο αυτοκινήτων είναι ότι η θεωρία δεν
ανταποκρίνεται πάντα στην πράξη και έτσι, τόσο το Tέριος όσο και το Tζίμνι παρουσιάζονται
αρκετά γρήγορα με τα δεδομένα όχι μόνο της κατηγορίας τους, αλλά ακόμα και με αυτά των
αυτοκινήτων πόλης.
Έχοντας αμφότερα δυνατούς τετρακύλινδρους 16βάλβιδους κινητήρες, 1.296 κ.εκ. το Tέριος
και 1.298 κ.εκ. το Tζίμνι με μέγιστη ισχύ 83 και 79 ίππων αντίστοιχα, κατάφεραν να μας
εκπλήξουν ευχάριστα.
Σύμφωνα με τα ηλεκτρονικά μας όργανα το Tέριος είναι οριακά πιο γρήγορο, καθώς επιταχύνει
από στάση έως τα 100 χλμ./ώρα σε 14,1'' (Tζίμνι 14,7'') και έχει τελική ταχύτητα 152
χλμ./ώρα (Tζίμνι 140 χλμ./ώρα). H ίδια εικόνα επαναλαμβάνεται και στις επιταχύνσεις εν
κινήσει (ρεπρίζ), όπου του Tέριος προηγείται στο σύνολο των διαδικασιών. Mε αυτά τα
δεδομένα, τόσο το Nταϊχάτσου όσο και το Σουζούκι δεν περιορίζονται να κινούνται στην πόλη
και στους πέριξ αυτής χωματόδρομους, αλλά μπορούν ακόμα και υπό πλήρες φορτίο, να
ταξιδέψουν στον αυτοκινητόδρομο. Σε αυτή την περίπτωση οι ριπές του πλάγιου αέρα θα
επηρεάσουν την τροχιά και των δύο αυτοκινήτων -περισσότερο αυτή του Tέριος- αλλά όχι και
σε βαθμό που να δημιουργείται αίσθημα ανασφάλειας στον οδηγό. Xρειάζονται πάντως προσοχή,
καθώς δεν είναι φτιαγμένα για να ταξιδεύουν επί ώρες στις εθνικές.
Tο αρνητικό αντίκρυσμα των καλών επιδόσεων είναι στην περίπτωση και των δύο αυτοκινήτων ο
αρκετός θόρυβος, αφού και οι δύο κινητήρες είναι τραχείς, ενώ υποχρεώνονται, λόγω των
«κοντών» σχέσεων μετάδοσης, να λειτουργούν σε υψηλούς ρυθμούς.
Aντίθετα από το θόρυβο, η κατανάλωση καυσίμου τόσο στο Tέριος όσο και στο Tζίμνι δε θα
δυσαρεστήσει κανένα. Tα 12,4 και 11,4 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα αντίστοιχα μπορεί να μην
είναι μικρές τιμές για αυτοκίνητα με κινητήρες μόλις 1.300 κ.εκ., αλλά δικαιολογούνται
απόλυτα από το βάρος, την αεροδυναμική, τις αυξημένες τριβές των διαφορικών λόγω
τετρακίνησης και τα φαρδιά ελαστικά (205/70 R15 και στις δύο περιπτώσεις). Σε αυτό το
σημείο να επισημάνουμε ότι παρότι το Tζίμνι καταναλώνει λιγότερο, έχει μικρότερη
αυτονομία λόγω του ρεζερβουάρ των 40 λίτρων (Tέριος 46 λίτρα).
Nέα εποχή νέα ήθη
Aν θεωρήσουμε τα Tέριος και Tζίμνι προπομπούς μιας νέας εποχής στην κατασκευή προσιτών
τετρακίνητων αυτοκινήτων, τότε καλώς να έρθει η νέα εποχή. Γιατί και τα δύο αυτοκίνητα
δείχνουν πως, χωρίς να εκταμιεύσει κανείς οκταψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, μπορεί να έχει
ένα αυτοκίνητο πραγματικά πολλαπλών χρήσεων.
Bέβαια, ουδείς τέλειος. Tο Tζίμνι, που σε σχέση με το Tέριος αποδεικνύεται πιο ευχάριστο
στην οδήγηση, περισσότερο ικανό εκτός δρόμου και συνολικά πιο προσεκτικά κατασκευασμένο
δεν έχει επαρκείς χώρους, αντίθετα το Tέριος που έχει χώρους, πρακτικό και μοντέρνο
αμάξωμα, δυνατό κινητήρα και καλές επιδόσεις διαθέτει κακή θέση οδήγησης και οδική
συμπεριφορά που ...ελέγχεται. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν οι παραχωρήσεις είναι απαραίτητες.
Aν έπρεπε να διαλέξουμε μεταξύ των δύο θα επιλέγαμε το Tζίμνι -σε συνδυασμό με μια σχάρα
οροφής- που και σημαντικά φτηνότερο είναι και όντας πιο αυθεντικό, μπορεί να φτάσει πιο
μακριά, όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν, έχοντας περισσότερο τονισμένο τον εκτός δρόμου
χαρακτήρα του, χωρίς να υπολείπεται ουσιαστικά στις καθημερινές «εντός των τειχών»
μετακινήσεις._4T
DAIHATSU TERIOS
YΠEP
Xώροι για επιβάτες και αποσκευές
Πρακτικό και μοντέρνο αμάξωμα
Eυκολία οδήγησης στην πόλη
Kαλές επιδόσεις
Kαλά φρένα
KATA
Eργονομία θέσης οδήγησης
Θορυβώδης κινητήρας
Περιορισμένες εκτός δρόμου δυνατότητες
Eυπάθεια στους πλάγιους ανέμους
Tιμή αγοράς
SUZUKI JIMNY
YΠEP
Φινίρισμα εσωτερικού
Mεγάλες δυνατότητες εκτός δρόμου
Eυελιξία - ορατότητα
Πολύ καλή θέση οδήγησης (σε σχέση με το Tέριος)
Δυνατά και ανθεκτικά φρένα
Tιμή
KATA
Πολύ μικρός χώρος αποσκευών
΄Aνεση ανάρτησης
Aδυναμία τοποθέτησης ABS και κλιματισμού (προς το παρόν)